We zijn in gesprek, we praten. Maar ons lichaam zegt zoveel meer.
Wanneer we met iemand in gesprek zijn spiegelen we vaak de houding van de ander. Dit doen we om nog beter met elkaar te kunnen verbinden en ons op ons gemak te voelen met elkaar.
We gebruiken het lichaam en de lichaamshouding voor de communicatie met de ander. Maar het lichaam communiceert ook met jezelf.
Als we ons onveilig voelen of gekwetst, maken we ons klein. Als we ons krachtig voelen, of zelfverzekerd staan we rechter op.
Lichaamshouding & betekenis in Yoga
En ook in de yoga gebruiken we houdingen om kwaliteiten in onszelf naar boven te halen. Kracht en discipline halen we uit krijgerhoudingen.
Balans en concentratie uit boomhouding of d.m.v de dansershouding en overgave uit kindhouding of bijvoorbeeld savasana.
Het lichaam spiegelt ons gevoel en onze innerlijke wereld. Maar we kunnen ook onze innerlijke wereld beïnvloeden met onze lichaamstaal en houding. Ik vind dit enorm fascinerend.
Ik betrap mezelf er regelmatig op dat ik voorover leef. Naar de grond kijk als ik wandel in het bos, mijn schouders naar voren laat hangen als ik zit en ik buig regelmatig over mijn smartphone.
Ik ben vast niet de enige die naar beneden kijkend mijn smartphone bedient. Maar wat doet dat eigenlijk met je? Welk signaal geeft het aan je brein, als je steeds met je hoofd omlaag gericht bent?
Voorovergebogen door het leven
Kun je je depressiever gaan voelen als je steeds je hoofd omlaag richt? Angstiger?
Voor mij klinkt dit helemaal zo gek nog niet. Daarom kies ik er ook vaker bewust voor om mijn telefoon te laten liggen. Ik kijk minder vaak staand (met kin op de borst) naar mijn smartphone. Maar natuurlijk gebruik ik hem wel.
Begrijp me niet verkeerd. je hoofd kan zo bewegen dus het is niet per se slecht, ik vraag me alleen af als we zoveel voorovergebogen door het leven gaan of dat onze staat van zijn en onze emoties beïnvloed.
Hoe denk jij hierover? En wat kunnen we doen om meer omhoog /vooruit te kijken met een open houding ?
Deel je gedachten en ervaringen!
